БЕГЛЫЙ

прил. 1. qaçmış, qaçıb canını qurtaran; 2. в знач. сущ. qaçqın, qaçaq; 3. iti, cəld, tez, sürətli; идти беглым шагом iti (sürətli) addımlarla yerimək; 4. gözucu, üzdən, səthi, başdansovma, müxtəsər; беглое описание ötəri (müxtəsər) təsvir; 5. asan, sərbəst, rəvan; беглое чтение rəvan oxuma; 6. məc. oynaq (göz); 7. tezkeçən, tezdəyişən (işıq, kölgə və s. haqqında); ◊ беглый огонь komandasız açılan sıx atəş; беглые гласные ötəri səslilər (saitlər); беглый огонь səpələnti top atəşi.

БЕГЛОСТЬ
БЕГЛЯНКА

Значение слова в других словарях