БЕГЬЛЕ

фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гъилин билегдилай агьадихъ тупӀарал гьалдцай партал яз ишлемишдай затӀ. # сун ~, хамунин ~, ~ алукӀун, ~ хтӀунун. Эгер вун вергер гъиз салаз физвайди вуна заз лагьанайтӀа, за вав атӀа айвандин дакӀарда авай шихинин бегьлеяр вугудай, ви гъилерни кудачир! А. Сайд. Вергерин хъикьифар. Синоним: элжек.

* бегьле гадарун урус бросать ( бросить ) перчатку \] гл., ни низ; сада масадаз (тапанчийрай) ягьунар ийиз эверун. Муса: - Эхь, ваз Пушкин, Лермонтов чидани? Абуру хьиз, зани ваз дуэлдиз эвер гудай. Мирзе: - Бес вун акъваз вучизнава? Бегьле гадара. А. Р., Я. Я. Хендедадин мехъер.

БЕГЬЕРСУЗВАЛ
БЕД

Значение слова в других словарях