прил. ayrılmaz, yerindən ayrılmayan, yerindən uzaqlaşmayan, daim öz yerində olan.
прил. ayrılmaz, yerindən ayrılmayan, yerindən uzaqlaşmayan, daim öz yerində olan.
-ая, -ое; -чен, -чна, -чно. см. тж. безотлучно Постоянно находящийся где-л., при ком-л.; осуществляемый непрерывно. Безотлучный сторож. Б-ое дежурство.
Полностью »