прил. 1. dəli, divanə, ağılsız, düşüncəsiz; 2. ehtiyatsız, tədbirsiz; 3. son dərəcədə, olduqca çox, çox şiddətli, çox güclü, çox yüksək.
прил. 1. dəli, divanə, ağılsız, düşüncəsiz; 2. ehtiyatsız, tədbirsiz; 3. son dərəcədə, olduqca çox, çox şiddətli, çox güclü, çox yüksək.
-ая, -ое; -мен, -мна, -мно. см. тж. безумно, безумность 1) а) Лишившийся рассудка; сумасшедший или близкий к безумию, обезумевший. Б-ая Офелия. * Безумный витязь жертвы ищет (Пушкин). б) отт. Выражающ
Полностью »