БЕЙКЕФВАЛ
n. insult, affront, offense, umbrage.
1. inciklik, incimə, küsü, narazılıq; 2. bikeflik, kefsizlik; qəmlilik, kədərlilik, məyusluq, pərişanlıq
Полностью »1. inciklik, incimə, küsü, narazılıq; 2. bikeflik, kefsizlik; qəmlilik, kədərlilik, məyusluq, pərişanlıq
Полностью »сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кефсузвал, бейкеф гьал. Кимивилер, гъалатӀар, халкьдин бейкефвилер, гьелбетда, къайдасузвилерикай къанун х
Полностью »