БЕЯБУР

|| БИЯБУР фарс, прил. абур амачир, абурсуз.

* беябур авун гл., ни вуж са ни ятӀани чинеба авур чӀуру кӀвалах, фитне дуьздал акъудна адаз айибар гъун, ам русвагьун. Ша, вуна зи патахъай са гаф лагь. ИкӀ гьавайда зун беябур тавурай. 3. Э. Мехъер кьуьл туш. Шаир са кавха беябур авуналди акъваззавач. А. А. СтӀал Сулейман.

* беябур хьун гл., вуж ; чинеба авур чӀуру кӀвалах, фитне дуьздал акъатна адал айибар атун, ам русвагь хьун, абурсуз хьун. Гъич ван тахьай туьгьметарни гилигда, Къагъбедилайни вун лап биябур жеди. Е. Э. Гьая тийижир паб. \[Диде\] Я чан бала, я ширин бала, кӀвал ацӀанва лугьуз, жув якӀа-чӀарчӀе ава лугьуз, беябур жедай кӀвалахар ийидани? А. Къ. Хукац-Ханум.

БЕШЛИГ
БЕЯБУРУН

Значение слова в других словарях