сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера беябур хьайи гьал, абурсузвал. - Им вуч беябурчивилин акунар я вал алайди. А. Ф. Муьштерияр кӀватӀун патал. Перизатан камаллувили и дуьшуьш, къалмакъал, беябурчивал тахьана, алудна. А. М. Тежедай аламатар. Ихьтин беябурчивал гваз Хъфидалди хуьруьз яргъаз, Лап кьейитӀа хъсан я заз... Ш. Ю. «Кукудин» къимет.
* беябурчивал авун гл., ни беябур жедай гьалдиз гъун. Пакадин юкъуз Секината, Гьабиба вичин кьилел беябурчивал гъана лагьана, суддиз арза вугана. Я. Къафаров. Столдин къуват.
* беябурчивал гъун гл., ни нел беябурчи тир гьалдиз гъун. Зи рушан кьилел беябурчивилер гъайиди гьа и иблис Сефихан Я. Я. Къафаров. Уьзуькъара хьайи буба.
* беябурчивилик кутун гл., вуж ни беябур жедай гьалдиз гъун. Секината, "Я гуж: хьайиди, ваз завай вуч ккӀанзава, вучиз вуна зун ихьтин беябурчивилик кутунвайди я?" - лугьуз гъарай-эвер ийиз башламишна. Я. Къафаров. Столдин къуват.