БИНЕСУЗ

прил. 1) бине авачир. И кардикай делил кьуна, СтӀал Сулейман ва Эффенди Капиев такӀандайбуру, гуя Сулейманан патахъай шиирар переводчикди кхьизва лугьудай, бинесуз хабарар чукӀурна. Гь. А. Поэзиядин жавагьирар яратмишайди. Виликдай Шарвили гьатта тӀветӀрелай хьайиди я лугьудай бинесуз, лезгийрин намусдик хкӀадай фикирар худда тунвай. ЛГ, 1996, 11. X. 2) ери-бине авачир.

БИНЕЛУ
БИНТ

Значение слова в других словарях