БИТАВАРУН

гл., ни-куь вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, мир; битавар тавун, битавар тахвун, битавар хъийимир битав гьалдиз гъун. И кьве паюни инсандикай лагьанвай са фикир битаварзава. А. Гуьлмегьамедов, Г. Мегьамедов. Лезги чӀал.

БИТАВ
БИТАВВАЛ

Значение слова в других словарях