ВАЖИБ

араб, прил. мажбур, герек, чарасуз. Кьиникь важиб я, кьейбур чалай вилик шумуд я хьи. Е. Э. - Ам хъсан кар я, - лагьана фекьиди, - гьар са бенде мусурмандиз важиб кар я. А. Ф. Бубадин веси. Дуьньядиз. Виридалайни важиб тирди кӀвалах авун, зегъмет чӀугун, ашкъидалди ва къуватдивди яракьламиш хьун, колхоз мягькем авун я. А. Ф. Риза.

ВАДРА
ВАЖИБ

Значение слова в других словарях