сущ., -ди, -да; -бур, -бура, -бура; вафа авачирди. Зун патал фад квахьна вун, вафасузди хьана, яр... Ш. Къ. За вав вугай вири сирер. Чир жезмачни, вафасузди, ваз ви хатӀарни? Ш. Къ. Килигзама чинардилай. Вафасуздал вун туьш жезва, ай гьайиф. Ш. Къ. Ай гьайиф. Вафасуздав эгечӀмир, дуст, адакай ваз яр жедай туш, Вафалувал чин тийирдахъ эдеб, намус, ар жедай туш. Ас. М. Гъезелар. Антоним: вафалуди.