гл. -еда, -ена; -из, -изва; -0 || -а, -ен, -ирай, -емир; вегьин тавун, вегьин тахвун, вегьен хъийимир 1) ни вуж-вуч са затӀунин къенез гадарун. За зи арза шикаятна лагъана. Дустар патав рисалатна ракъана. Зи бахтунай килигна яб тагана, ВегьейтӀа гьикӀда кӀан квачир чувалдиз. Е. Э. Азиз дустар, килигдачни зи гьалдиз? 2) ни-куь вуж-вуч кьакьандай чилел авудун, аватай гьалдиз гъун.... Зи Миграгъиз атанва зул, Тарари пеш вегьизва. А. Къ. Тарари пеш вегьизва. 3) ни вуч экӀягъун. # мес ~, яргъан ~, чилиз гам ~; Инал, суфра вегьена, фу-хуьрекни незва. А. А. Пад хьайи рагъ. 3) ни низ-квез ягъун. ИкӀ лагьайла, гададиз гзаф хвеши хьана, ада балкӀандиз кӀевиз са къамчи вегьена. Ф. Акьуллу руш. Атана гьисабиз вегьей кьван лашар, КӀватӀ хъувуна амай сад, зур юлдашар. # лапӀаш ~, лаш ~; 4) ни нел-квел, куьч. чуьнуьхиз, тарашиз фин. Мирим бегди вичин гьебеяр хкажна, фикирна: "Самбурдал вегьеначиртӀа, и къазанжини жедачир". Гь. Къ. Четин бахт. 5) ни нел тахсиркар авун. Вичин къачагъвал зал вегьенва. Р. 6) ни квяй, куьч. ( абстрактный манадин существительное къакъатунин Ӏ падеждин формада алакъада авайла) къакъудун. # абурдай ~, гьуьрметдай ~, кьуватдай ~, ихтибардай ~;
* буьгьтен ~, вил ~, виляй ~, гъил ~, зарафатдиз ~, ~ кемендиз ~, лишан ~.