прил. 1. təmkinli, ağır, toxtaq; 2. nəfsini saxlayan, özünü saxlayan, özünü gözləyən, çəkinən; qənaətkar, pəhrizkar.
прил. 1. təmkinli, ağır, toxtaq; 2. nəfsini saxlayan, özünü saxlayan, özünü gözləyən, çəkinən; qənaətkar, pəhrizkar.
-ая, -ое; -жан, -жанна, -жанно. см. тж. воздержанно, воздержанность 1) Избегающий излишеств, ограничивающий себя в чём-л. Воздержан в еде. 2) Сдержанный, выдержанный (о человеке) Воздержанный на язык.
Полностью »1. нефс хуьдай, нефсини къативал тийир; пегьриз ийидай; кьулухъ акъваздай. 2. вич хуьдай, сабур авай
Полностью »