ГИЛИКЬУН

(-из, -на, гиликь) f. 1. ölmək, murdar olmaq, gəbərmək (heyvan, quş və s.); хеб гиликьна qoyun öldü; 2. məc. vəfat etmək, həyatı tərk etmək, gəbərmək (təhqir kimi işlənir); 3. məc. kin. yatmaq, çox bərk yatmaq, ölü kimi yatmaq; 4. гиликь! əmr şəkl.: söyüş özün öl! özün gəbər! («йикь!» öl! gəbər! sözünə cavab olaraq).