ГИЧИН
(-ди, -да, -ар) 1. bardaq, kuzə (gildən hazırlanmış); цӀийи гичинди яд къайиз хуьда. Ata. sözü təzə kuzə suyu sərin saxlar; 2. qrafin.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кьакьанвилихъ къен авай, гъиле кьадай тум галай, яд хуьдай къаб. Абукевсер авай гичин
Полностью »