грунт

м. грунту, мн. грунты, грунтоў torpaq, yer пясчаны грунт — qumlu torpaq убіць кол у грунт — mıxı yerə çalmaq прым. грунтавы, грунтавая, грунтавое, грунтавыя грунтавая дарога — torpaq yol грунтавыя воды — yeraltı sular
грукатаць
грунтоўна

Значение слова в других словарях