ГЪИЛИН

1. əl -i \[-ı\]; гъилин тупӀар əl barmaqları; гъилин кап əl ayası, əlin içi; 2. “гъил” söz. sif. əl; qol; гъилин регъвер əl dəyirmanı, kirkirə; гъилин сят qol saatı; гъилин кӀвалах a) əl işi; b) əl əməyi, əllə görülən iş; 3. ələ öyrədilmiş, əhliləşdirilmiş, alışdırılmış; гъилин лиф əl göyərçini; 4. (тал. п.) bax гъил; * гъилин кфил anat. bazuönü (dirsəklə pəncə arasındakı hissə); гъилин кӀаник a) lap yaxında, əlinin altında; hazır; b) əl altında, yanında, rəhbərliyi altında; c) əsarəti altında, kölə kimi, qul kimi; гъилин кӀаникай gizlicə, xəlvətcə, əlalt(ın)dan, əlaltı; гъилин къен ква хьун zar. əlinin içi gicişmək, əlinə pul gəlmək (əlindən pul çıxmaq) ehtimalı olmaq; гъилин цӀем bilək; гъилин чирк əl çirki, əl kiri (pul haqqında).