ГЪУД

сущ.; -ту, -та; -тар, -тари, -тара капни кӀватӀнавай тупӀар галаз гъилин билегдилай агъа пад. Икрамзава синери заз, Куьз лагьайтӀа ругда абур гьуту зи. А. С. Эхь, дамах гва зав. Ихтилатдай чир хьайивал, совхоздин директорди са карни авачиз адан кӀуф гьутув янавай. И. Тагьиров. КӀуфухъ галукьайди. # са гьутавай калар, са гьутавай семечкаяр.

* гъуд гун гл., ни гьуталди тӀушунун. Вилер гъуд гана тӀушуннатӀани, ам са куьнинни гъавурда акьунач. Я. Я. Пагьливандин далдам.

*   гъуд кьванди сущ. гъвечӀиди. Вич гъуд кьванди яз, чӀехибурухъ галаз акъажунар ийида. Р.

*   гъутар вегьин гл. ни низ гъутаралди гатун.

*   гъуту-гъутар хьун гл., вуж сада-сад гъутаралди гатун. А стхаяр гьамиша гъуту-гъутар жезвайбур я. Р.

ГЪУГЪВАН
ГЪУЛ

Значение слова в других словарях