ГЬАЛЧӀУН

(-из, -на, гьалчӀ) f. 1. tutqunlaşmaq, duman (çən, sis) bürümək, çənləşmək, tutulmaq (hava); 2. məc. məyus olmaq, pərt olmaq, pərişan olmaq.
ГЬАЛЧӀУН
ГЬАМ²

Значение слова в других словарях