ГЬАРАЮН

сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра сивяй кӀевиз акъатзавай сес(ер). Гафар. Гила гьар пакамахъ тамалай кӀекрен гьарюнрин ван къвезва.. Гь. Къ. Къилинж Къемер. Цурин кьавал алай кӀекре мад сеферда, вичин кьамал алай цӀакулар сассас жедайвал акъажна, гардан яргъи авуна, куларал акъвазна, луваривди кьвалар кӀевиз гатана, къати ванцелди гьарайна. ИкӀ гьараюналди ада шикаят ийизвай хьтинди тир Н. М. Жандар Магьамай. 2) къургьар, кичӀерар, наразивилер. Вибур вуч гьараюнар я? Р.

* гьараюн(ар) авун гл., ни 1) хурудай яргъал фидай сесер акъудун. Ада гьараюнар авуна, кьивер ганатӀани, малум хьайи са затӀни хьанач. А. Сайд. Кьисас. 2) къургъар гун, кичӀерар гун, наразивилер авун. Вичин къайгъуйрин. дерди-балайрин са пай гададин кӀулаз вигьиз хьунал ам гзаф шад хьанай ва ада аял ишлемишиз, гьасятда кавхади хьиз гьараюнар ийиз, кьивер гуз башламишнай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир.

ГЬАРАСАТ
ГЬАРАЮН

Значение слова в других словарях