ДАБАН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) инсан къекъведайла, кӀвачин чилел илис жезвай кьулухъ галай пай. Зи дабандиз цаз акьахна. Р. Патав гвай салаз тек дишегьли атана. Ада вичин дабан гатазвай яргъи кифер кьамал кӀватӀна, косынкадиз тӀвал гана 3. Э. Пата вил авайди. 2) кӀвачин къапарин чилел илис жезвай паюнин кьулухъ пад. Туфлидин дабан хкатна. Р. Дидеди аялдин гуьлуьтдин дабан хцазвай. Р.

* дабан атӀун \[эгъуьнун \] гл., ни нин сада масадаз чинеба хаинвал авун. Вучда дустуникай дабан атӀудай, Мез кӀуьгьуь, рикӀи серкед хьиз кудай. Е. Э. Дуьнья гургьагур. Хъсан гафар маса гудай, ГатӀурла серки хьиз кудай, Кьулухъай дабан атӀудай Къайчи хьун бес четин тушни? С. С. Бес четин тушни?

* дабан \[кӀвачер\] цавай къвез нар. зарбдиз, тади кваз. Заз гана кӀвалер. Дабан цавай къвез Атана кьунши. Мубаракдал чкадал, Инихъ-анихъ килигна... А. Ал. Хъен галачир рикӀ.

*   дабанар квай туфлияр сущ. кьакьан дабанар квай туфлияр.

*   дабандиз куьс гун гл., ни кичӀ кваз катун. Николаян генерал Халилова вичин дабандиз куьс гана. 3. Э. Муькъвел гелер.

ДАБАКЬ
ДАВ

Значение слова в других словарях