ДАДМИШУН

гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; дадмиш тавун, дадмиш тахвун, дадмиш хъийимир 1) са тӀимил кьванди тӀуьн, ишлемишун. Дулма, шурва, аш дадмишна, Зи руфун мад дулу хьуй. Ж. Къариб къаних хьайила. Куьре, Ахцегь, Къуба кьунвай багъларин Дадмишайди я гьар нямет, ич, зи дуст. Ч. К. Къурбанбулах. Дадмишайла абур ( къарбияр. - А. Г.) ажеб, Зи гишинвал алатдай. Ш. Ю. Къарбидин тар. 2) тӀям чирун. - Анаша... за 12 йиса авайла дадмишнай... ЛГ, 2001, 26. VӀӀ. З ) менфят къачун. - Зуьгьре чан, уьмуьр ширин я, вун гьеле гуьрчег я. Вуна уьмуьрди гузвай няметар дадмиша, вун бахтлу хъижеда! А. И. Самур. И тӀебиивилин дад за дадмишначиртӀа, закай яраб гьихьтин туьрема хкатдайтӀа... Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

ДАДМИШ:
ДАДСУЗ

Значение слова в других словарях