дезертир.
дезертир.
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра дяведин вахтунда армиядикай кьил къакъуднавайди. Хуьр элкъуьрна кьунвай тамара, хаинвална, армиядикай кьил къа
Полностью »м dezertir, fərari (1. əsgərlikdən qaçan adam; 2. dövlət işindən, ictimai işdən qaçan adam)
Полностью »дезертир (1. дяведин къуллугъдилай катайди ва я армиядиз эверайла чуьнуьх хьайиди. 2. пер. вичин общественный везифаяр бегьемруникай кьил къакъа
Полностью »dezertir, fərari (1.əsgərlikdən qaçan adam; 2. Dövlət işindən, ictimai işdən qaçan adam)
Полностью »-а; м. (франц. déserteur) см. тж. дезертирский а) Тот, кто совершил дезертирство. б) отт. Тот, кто уклонился от исполнения своего гражданского долга, своих служебных или общественных обязанностей.
Полностью »