фарс, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера мехъериз кьуьлер ийидай нянин мярекат. Ша, мугьманар, гьаятдиз, Ацукьа чи демина. Шукур хьурай гъуцариз, Авазва чун кефина. 3. Р., Б. С. Шарвили Низ ятӀани хва хьана. Жумарт демдин абур я. А. С. РикӀ ва жибин. Дем аватӀа, кутар гъиле яхъ вуна, Килигмир вун рикӀиз гудай А. С. Дишегьли. Вучиз вуна наз маса гуз Дамахарда, лагь, зи вилик? Накь демина «ша» лагьайла, Куьз атанач зи къуьлуьник? Ш. Ю. Гадани руш.
* дем кутун \[къурмишун \] гл., ни 1) мехъерик кьуьлер ийидай мярекат арадиз гъун, кьиле тхун. Пачагьди гьасятда дем къурмишна, рушанни етим гададин мехъер авуна. Ф. Акьуллу паб. 2) куьч. шадвиляй кьуьлер авун. Шадвилин межлис Гьажимурадан дараматдиз мукьва хьана. Инални еке дем кутуна. Сажидин Ярагъви ашукь Уьзден.