ж diaqonal (1. riyaz. çoxbucaqlının və ya çoxüzlünün yanaşı olmayan təpələrini birləşdirən düz xətt; 2. toxuma milləri çəpinə gedən yun parça); ◊ по диагонали çəpinə; diaqonal üzrə (boyunca).
ж diaqonal (1. riyaz. çoxbucaqlının və ya çoxüzlünün yanaşı olmayan təpələrini birləşdirən düz xətt; 2. toxuma milləri çəpinə gedən yun parça); ◊ по диагонали çəpinə; diaqonal üzrə (boyunca).
ж диагональ (1. мат. гзаф пипIериндан ва я гзаф ччинриндан сергьят сад тушир кукIвар галкIурдай дуьз цIар; дуьзпипIе риндан-прямоугольникдин сад сада
Полностью »I -и; ж. (лат. diagonalis) см. тж. диагональный, диагонально 1) матем. Отрезок прямой, соединяющий две несмежные вершины многоугольника или две вершины многогранника, не принадлежащие одной грани. Диа
Полностью »