ДИБДИН

прил. сифтедин, кьилин. Им гила чи вилаятдин дибдин къанун хьанва.. А. Къ. Хукац-Ханум.

* дибдин гьал граммат., куьгь., сущ.; кьилин падеж. Лезги чӀала вири цӀувад гьал ава. Ибурукай ругуд дибдин гьалар я. Гь. Гь. Грамматика.

* дибдин падежар сущ. лезги чӀалан сифтегьан кьуд падеж вири санлай. Лезги чӀал гзаф падежрин склонение авай чӀаларикай я, ада 18 падеж; ава. Ибурукай кьуд падеждиз ( асул, актив, талукьвилин, гунугин ) дибдин падежар, амай цӀукьуд падеждиз чкадинбур лугьуда. Р. И. Гьайдаров, М. А. Алипулатов. Лезги чӀал.

ДИБА
ДИВАН

Значение слова в других словарях