ДУЬГУЬР

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гъуьлуьз тухудай руш бубадин кӀвалай чамран кӀвализ фидайла, адан чина жедай парча. Яру шаршав, михьи дуьгуьр, диба гьваш. Е. Э. Къавумдиз. Квахьрай свасан чина твадай дуьгуьрни, Халкьди мехъер тавуна вав агудай. А. С. Лянет. Сусан чиниз вегьенвай лацу дуьгуьрди, жегьилрин туьнт кьуьлери, рушарин ширин манийри дереяр чимивиливни экуьвилив ахцӀурна. ЛГ, 1993, 11. ӀӀ. Заз са затӀни кьисмет хьанач: я свас я лагьана, лацу балкӀандал акьадарнач; я чамран кӀвализ агакьайла, кьилелай къуьл, дуьгуь, пулар ва ширинлухар гадарнач; я кьилел гузан фу атӀана, жемятдиз пайнач; я тупӀар виртӀедик кутуна, гуьрцелдивай гуьцӀнач.... Гь. Къ. Къилинж Къемер.

ДУЬГУЬ
ДУЬДГЪВЕР

Значение слова в других словарях