ЕДИНЫЙ

прил. 1. tək, vahid; единый фронт vahid cəbhə; 2. bir, ümumi; 3. bircə, yeganə; ◊ все до единого hamısı, ахи nəfərədək; единым духом tez, bir dəqiqədə, birnəfəsə, dayanmadan; единым махом bir dəfəyə, birnəfəsə.

ЕДИНСТВО
ЕДКИЙ

Значение слова в других словарях