ЖУЬМЯ

араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) гьафтедин йикъарикай хемисдилай гуьгъуьнин, кишдилай виликан югъ. И жуьмядиз чаз мугьманар къведа. Р. 19декабрдин жуьмядин югъ тир. И. В. Чирхичир. Алмас. 2) куьгь. Гьа фте. Са жуьмядин йикъар: агьед, иснейи, саласа, гьерба, хемис, жуьмя, киш. Куьре чӀалан илифарни... кӀелдай жуз.

* жуьмя мискӀин сущ. жуьмя юкъуз са чкадин (хуьруьн, шегьердин) вири жемятди капӀ ийидай мискӀин. Зун аял тир вахтунда чи жуьмя мискӀинда еке Къуръан авай. - ЛГ, 1992, 21. Ӏ. Жуьмя мискӀиндин вилик квай чӀехи ким, базардин юкъуз хьиз, инсанрай ацӀузва. Гь. Къ. Четин бахт.

* жуьмядал фин гл., вуж, нин сад кечмиш хьайидалай кьулухъ къвезвай жуьмядин юкъуз адаз дуьа ийиз кӀвале амай мукьва-кьилийрин патав фин.

* жуьмяяр авун гл., низ сад кьейила, сифтегьан жуьмядин юкъуз адан руьгьдиз бахшна тӀуьн гун.

ЖУЬЖЕ
ЖУЬР

Значение слова в других словарях