ЗАВУЧВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери завучдин пешекарвал. 1966 - йисалай къенин йикъалди Шагьабудин муаллимди Мегьарамдхуьруьн райондин Советский хуьруьн юкьван школадин сифтегьан классрин завучвиле кӀвалахзава. ЛГ. 2003, 1. V.

* завучвал авун гл., ни завуч яз кӀвалахун.

ЗАВУЧ
ЗАВХОЗ