ЗАГЬИР

араб; ктаб, прил. 1) тайин, ашкара. 2) ( чӀехи гьарфуналди - 3) эркекдин хас тӀвар - Загьир.

* загьир авун шиир, гл., ни вуч тайин авун, ашкара авун. Ихьтин бажарагълу ва викӀегь щаир вуч кас ятӀа, адан ери-бине газет кӀелзавайбуруз загьир авун за зи рикӀ алай дуст Мегьамед Гъалиб Садыкъидивай тӀалабзава. Р. Гьайдаров. «Къаф дагъ хьиз акъвазна ам...»

* загьир хьун. гл., вуж-вуч ашкара хьун, чир хьун. Гила эхир заман мукьвал жезвайди чаз загьир хьанва. Е. Э. Алкьвадар гьажи Абдуллагь эфенди кьейила. Эхир заман мукьвал хьай чӀал Гила чаз загьир хьана. Е. Э. Гьинава?

ЗАГЬИД
ЗАГЬИРУН

Значение слова в других словарях