араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра; зулум ийидайди. Залумдин нефс хупӀ екеда... Е. Э. Гьарай, эллер. Гьич са дерт жеч ихьтин залум. С. С. Тембекдикай дар хьайила. ВацӀ элекьзавачир. Я бес я лагьай чӀални и залумдиз чизвачир. Акатай вуч хьайитӀани тухузвай. 3. Э. ВацӀал кьеб. А заманадин инсанрик тахсир квачир, тахсиркарар залумар тир. Абуру кесиб халкьар мичӀивиле туна тарашзавай, абур халкьдин лап мурдар душманар я. А. Ф. Лянет. Гьар гьалда, ибур къачагъвилин юлдашар хьтин залумрив рахадай гафар туш. М. М. Гьажиев. ЧӀалан илимдин гьакъиндай...
* залумдин хва обр. жуван тай-туьшдив рахадайла, зарафатни векъивал кваз, ишлемишдай ибара. Гила лагь кван, я залумдин хва, куьчедай фидайла жуван вилик патаз кьванни килигдай адет тушни? Ф. Б. Филиал.