прил. hövsələsiz, tündxasiyyət, tündməzac; tez özündən çıxan, hirsli, acıqlı.
прил. hövsələsiz, tündxasiyyət, tündməzac; tez özündən çıxan, hirsli, acıqlı.
-ая, -ое; -чив, -а, -о. см. тж. запальчиво, запальчивость а) Легко приходящий в гнев, раздражение; вспыльчивый, горячий. Запальчивый человек. Запальчивый характер. б) отт. Свидетельствующий об излишне
Полностью »