сов. dan. 1. açılmaq, şeyrəkləşmək; işıqlaşmaq; листья опали, и ; роща засквозила yarpaqlar töküldü, meşə seyrəkləşdi (işıqlaşdı); 2. görünmək; 3. безл. yel çəkmək, yel gəlmək.
сов. dan. 1. açılmaq, şeyrəkləşmək; işıqlaşmaq; листья опали, и ; роща засквозила yarpaqlar töküldü, meşə seyrəkləşdi (işıqlaşdı); 2. görünmək; 3. безл. yel çəkmək, yel gəlmək.
-зит; св. 1) Завиднеться, показаться сквозь просветы, отверстия. Через ветви деревьев засквозило небо. 2) безл.; разг. Начать дуть (о сквозняке) В комнате засквозило. Засквозило в открытую дверь.
Полностью »