сов. однокр. məh. 1. ... üstünə bağırmaq, ... üstünə qışqırmaq; 2. bərk səslənmək, vıyıldamaq.
сов. однокр. məh. 1. ... üstünə bağırmaq, ... üstünə qışqırmaq; 2. bərk səslənmək, vıyıldamaq.
-ну, -нешь; св.; разг. см. тж. зыкать 1) Громко, резко крикнуть. А он как зыкнет! 2) Издать резкий, свистящий звук. Зыкнула пуля. Коротко зыкнуть около уха.
Полностью »