ИЗЛЕТАТЬ

ИЗЛЕТАТЬ I

несов. köhn. bax излететь.

ИЗЛЕТАТЬ II

несов. 1. hər yeri gəzmək, hər yeri dolaşmaq (uçaraq); он излетал на самолете всю Европу o, təyyarə ilə bütün Avropanı dolaşmışdır; 2. uçuş müddətini başa çatdırmaq, uçub qurtarmaq; мотор самолёта уже излетал свой срок təyyarənin motoru müəyyən edilmiş uçuş müddətini başa çatdırmışdır.

ИЗЛЕНИТЬСЯ
ИЗЛЕТЕТЬ

Значение слова в других словарях