ИЗЪЕЗЖЕННЫЙ

прич. и прил. 1. gəzilmiş (miniklə); 2. korlanmış, xarab edilmiş (çox sürülməkdən, çox işlənməkdən); 3. dan. kələ-kötür çala-çuxur; изъезженная дорога kələ-kötür yol, çala-çuxur yol.

ИЗЪЕЗДИТЬСЯ
ИЗЪЕЗЖИВАТЬ

Значение слова в других словарях