ИНАД

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) дерт, гъам. КӀваляй шумуд затӀ квахьайла, Тухвайдаз инад хьуй, яллагь! Е. Э. Къедекни пер чуьнуьхайдаз. КӀани яр жувавди такьун Дуьньядал инад я, гуьзел. Е. Э. Ярдиз. Бес гьикӀ хьана, яр, вав авур зи икьрар? На гаф техуьн заз инад я, кӀани яр. Е. Э. 2) бедбахтвал Шикаятна залай ярдиз, Бес тушни инад, къарияр. Е. Э. Фитнекар къарийриз. Лезгистан уьлкведиз акуна инад, Зулум хьана факъиррал, я Ребби. X. Къ. Къарабагъда кьейи Агьмад.

* инад авун гл., ни низ-квез дерт, гьам авун. Ихьтин инад авурди ваз Чидай кас туш эсиллагь заз! Ш. Ю. «Кукудин къимет».

* инад хьуй! межд. дертлу хьуй! КӀваляй шумуд затӀ квахьайла, тухвайдаз инад хьуй, яллагь! Е. Э. Къедекни пер чуьнуьхайдаз.

* инад хьун гл., низ дертлу хьун, гъамлу хьун.

ИНАГ
ИНАДУН

Значение слова в других словарях