ИНЖИЛ

араб, сущ.; -ди, -да; хашпара диндин кьилин ктаб. Хашпарайрихъ инжил, чувудрухъ Талмуд, мусурманрихъ Къуръан ава. ЛГ, 1992, 25. ӀV.

ИНЖИЛ
ИНЖИЛУХ

Значение слова в других словарях