ИНТОНАЦИЯ
dilç. intonasiya.
ж intonasiya (1. dilç. səs tonunun ucalıb alçalması; ton, tələffüz xüsusiyyəti; 2. mus. musiqi alətində çalarkən və ya oxuyarkən tonun düzgün və ya ya
Полностью »-и; ж. (итал. intonazione) см. тж. интонационный, интонационно 1) а) Тон, манера произношения, выражающие чувство говорящего, его отношение к предмету речи, особенности его душевного склада. Покровите
Полностью »интонация (рахадайла ва кIелдайла сес агъуз жез, виниз жез дегиш хьунин тегьер)
Полностью »