ИТИМВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера. акьуллувал, мергьяматлувал. - Адахъ авач итимвилин гьич лишан, Душманар шад ийиз, дустарперишан. А. Гъ. Пис хциз. Бес, вучиз итимвал квахьна икьван фад, Яншахар, кӀамашар икьван бул хьана? И. Ш Кьудар. Виликдай хуьре са кас кьейила, вацран муддатда шад мярекатрихъ кьил кутадачир. Къенин девирдин "къегьалрихъ" итимвал, инсанвал къалурдай жуьрэт авач. Р. Меликова. Садбур - дуьадал, масадбур -межлисдик || ЛГ, 1999, 25. ӀӀ. Вафалувал чин тийирдахъ эдеб, намус, ар жедай туш. МикънатӀисди чӀугвадайвал желбайтӀани ада вичел, Эл-алемдик арада вал итимвилин тӀвар жедай туш. Ас. М. Гъезелар. Синоним: акьуллувал, мергьяматлувал, инсанвал.

ИТИМ
ИТИМВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях