ИЦӀИ

прил. 1) кьеж квай, кьурун тавунвай. # ~ кӀарасар, ~ як, ~ векьер. КӀвалин лап кьин анжах аялри нер чӀугуни ва къула яд акъатиз кузвай ицӀи кӀарасдин чӀиш авуни чӀурзавай. А. Р. Вертолѐт Мегьамед. 2) таза. ЧукӀулдихъ агалтнавай чичӀекдин ни галудун патал адалди са шумуд сеферда ицӀи газар атӀана кӀанда. ЛГ, 2000, 30. ӀӀӀ.

ИЦИФУН
ИЦӀИВАЛ

Значение слова в других словарях