1. кабак söz. sif.; 2. məc. qaba, kobud, ədəbsiz; ◊ голь кабацкая köhn. var-yoxunu içkiyə qoymuş əyyaşlar
1. кабакдин, духандин. 2. пер. духанда жедай хьтин лайихсуз, абурсуз, векъи