КАЛВАЛ

куьч., сущ.; -или, -иле масадахъай кичӀела, адаз кӀандайвал вич тухудай гьал, тегьер. Алидиз вичин дустунин амалрин калвал бегенмиш хьанач. Р.

* калвал авун гл., ни низ масадахъай кичӀела, адаз кӀандайвал вич тухун. - Эхь, жемятар, за яна, - лагьана куьреди. - Тахьана са кӀирижуваз чна гьикьван калвал ийида. Къ. Къ. КӀири Буба.

КАЛАР
КАЛВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях