КАМАЛЛУ

туьрк, прил. вини дережадин зигьин авай, гьар са шей дериндай фагьумиз, ахтармишиз алакьдай. А гзаф камаллу инсан, «поэзиядин жавагьирар» яратмишайди (С. Сулейман. - А. Г.) чӀехи гьуьрметдалди рикӀел хкана. Гь. А. Поэзиядин жавагьирар яратмишайди. Камаллу яз гьисабда вич кӀамашди. И. Гь. Антонимар: ахмакь, кӀамаш.

* камаллу хьун гл., вуж акьуллу хьун. Камаллу яз гьисабда вич кӀамашди. И. Гь.

КАМАЛ
КАМАЛЛУБУР

Значение слова в других словарях