КАНАБ

прил. канабдин гъаларикай авунвай. Са йифиз ам, йифен кьуларилай алатайла, гьар чӀарчӀихъ са куркур галай къунан хам алукӀна са канаб чувални гваз пачагь ксанвай кӀвалин ракӀарихъ фена. Ф. Лайихлу паб.

* канаб рух сущ. канабрин чкалдикай гьазурнавай гъаларикай хранвай рух.

КАНАБ
КАНАЛ

Значение слова в других словарях