КАРУ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) лиф хьтин къуш. Багьнадик къекъвена ккӀвалерай катиз, Гьазур тир чӀафара, сувара гьатиз, Пси хьиз тарарин хилерай кватиз, Мукварай чукурдай нуькӀер, каруяр. С. К. Яран сувариз. 2) куьч. кӀаниди, кӀаниди гекъигдай къуш. Динж ятӀа вун, агь, зи кару, Яраб вун гьикӀ ксанватӀа? М. М. АтӀанва зи вилин ахвар.

КАРТУШКА
КАРУН

Значение слова в других словарях