прил. məh. 1. zəif, sısqa, cılız; 2. tüləmiş, tükü tökülmüş; квёлая индюшка tükü tökülmüş hindtoyuğu; 3. məc. süst, xəstə.
прил. məh. 1. zəif, sısqa, cılız; 2. tüləmiş, tükü tökülmüş; квёлая индюшка tükü tökülmüş hindtoyuğu; 3. məc. süst, xəstə.
-ая, -ое.; разг. см. тж. квёлость Слабый, хилый; вялый. Человек он хороший, но квёлый, к жизни не приспособленный!
Полностью »