КЕФЧИБЕГ

сущ.; -ди, -да; -ер, -ери, -ера уьмуьрдин четин месэлайриз артух фикир тагудай, уьмуьр четинвал авачирди яз кьабулдайди. Са бязибуру, вун лап кефчибег я хьи, а къванеривай ваз вуч кӀанзава лугьуз, закай рахшандарни ийизвай. К., 1991, 17. Ӏ. Концерт медениятдин маканра кьиле физвай мярекат я, кефчибегрин майдан хьиз туш эхир. ЛГ, 2003 6.ӀӀ.

КЕФЧИ
КЕФЧИВАЛ