КИМ

( КИМГЕ нугъ. ) сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера хуьрера итимар чпин азад вахт акъудун патал ва хуьруьнкӀвалин дерди гьалун патал кӀватӀ жедай чка. Кимел, гъиле тафт аваз ацукьна, ашукьри ракъинихъ цӀигел билбилдикай манияр лугьузвай. С. С. Жувакай ихтилат. Кимел ада буругърикай ахъайдай. А. С. Рабочийдикай шиир. Велиханни Арабхан ацукьда са юкъуз кимел. Чпихъ авай вири ихтилатар ийида абуру. А. Ляметов. Гуьгъуьниз килигиз Кимерикай ихтилатар кватайла, зи фикирдиз чинар ракъинихъ аваз, пуд патахъай кӀевирнавай, инсанри чпиз къулайвал къачун патал, далу акална ацукьдай чкаяр туькӀуьрна гьуьрметлу чкайрал агъсакъалар ацукьнавай халисан кулътурадин маканар къведа. ЛГ, 1992, 14. Ӏ. Беневшадиз чпин чӀехи кимгедал гзаф инсанар кӀватӀ хьанвай ахварай акуна. К. К. Шад хабар.

* кимин ихтилатар сущ.; манасуз, жавабдарвал авачир ихтилатар.... куьне чал агакьарнвай чӀалар... кимин ихтилатриз гзаф мукьва я. Ж. Гь. «... Жуваз герек тир а чӀалар...».

КИЛФЕТ
КИМИ

Значение слова в других словарях